Vanavond weer eens een expat feestje. Deze keer bij een Japanse jongen die tien jaar in Zweden heeft gewoond. De feestgangers bestond uit meisjes die hij bij het veterinaire ziekenhuis, de kapstok van de opera en het bekende Noord-Indiaanse restaurant had ontmoet. Er was ook nog wel een ander verdwaalde Japanse jongen, die in de zevende hemel was met alle goedkope wijn in Mongolië. Het was moeilijk te horen of hij nou Mongools of Engels pratte, maar het was te zien dat hij zijn best deed.

Uit de laptop klonk blikkige, nerveuze jazz; uit de keuken kwam een smakelijke pakistaans curry en out of nowhere kwam er een overenthousiast, maar prettig gestoord kwispelhondje. Vertrouwde gesprekken over homoparen, drugsbeleid en andere rare nederlandsheden vloeiden in Mongoolse gemeengoeden.



Daarna nog even Tsuivan (Mongoolse noodles) en Banstai Tsai (zoute melkthee met ballen) bij de Khaan Buuz op de hoek, onderwijl luid toegezongen door de militaire kapel. Zij mogen het worsteltoernooi opluisteren dat TV5 ons vanavond schenkt.